Συνείδηση και Ευαισθητοποίηση

Άγχος… Μας συντροφεύει παντού. Στην δουλειά, στο σχολείο, στο σπίτι. Σε διαγωνίσματα και εργασίες, σε τσακωμούς… Όμως, τι είναι αυτό το Άγχος που μας συντροφεύει σε όλες και σε περισσότερες περιστάσεις τις ζωής ή μάλλον σε κάθε ορίζοντά της;

Το Άγχος είναι συναίσθημα, μέσα από το οποίο βρισκόμαστε σε εγρήγορση. Αδερφάκι του είναι ο φόβος και μάλιστα ο μεγάλος του αδελφός. Όταν φοβόμαστε, αγχωνόμαστε! Και όταν συνεχίζουμε να αγχωνόμαστε, φοβόμαστε! Δηλαδή μπαίνουμε μέσα σε ένα φαύλο κύκλο. Όμως, το Άγχος είναι εχθρός ή φίλος;

Είναι και τα δύο, ανάλογα πώς θα το προσεγγίσεις και πώς θα αντιδράσει έπειτα. Δηλαδή, άγχος μάς έρχεται όταν νιώθουμε ευεξία και θέλουμε να επιτύχουμε και όλα να πάνε καλά, αλλά μας έρχεται και όταν νιώθουμε άσχημα και δεν θέλουμε να χειροτερέψει μια κατάσταση. Και στις δύο περιπτώσεις υπάρχει ο φόβος, άρα και το άγχος και πάει λέγοντας. Δηλαδή, το άγχος είτε μας κρατάει σε εγρήγορση με όμορφο τρόπο είτε με καταστροφικό. Γιατί, αν δεν το ελέγξουμε και στις δύο περιπτώσεις μας καταστρέφει, ενώ αν το διαχειριστούμε, όχι μόνο μένουμε ήρεμοι, αλλά και το χρησιμοποιούμε για εμάς, για να νιώσουμε καλύτερα είτε πετυχαίνοντας κάποιον στόχο είτε προσπαθώντας να διορθώσουμε πράγματα είτε για το οτιδήποτε!

Και αυτό είναι το κλειδί για την διαχείριση του άγχους: όταν έχουμε άγχος που πάει να ξεπεράσει τα όρια, καλό είναι να «ξυπνάμε» εκείνη την στιγμή και βλέποντας ότι κάτι πάει στραβά με το άγχος και γενικά να το διαχειριστούμε. Και αυτό θα το καταφέρουμε, μόνο αν βρούμε τι πυροδοτεί το άγχος μας, δηλαδή το «γιατί», και πώς πυροδοτείται, ώστε με ανάλογες ενέργειες και σκέψεις και έχοντας τους αγαπημένους ανθρώπους δίπλα μας, να πούμε «ΟΠΑ, τι κάνω, αγχώνομαι; Ας το διαχειριστώ!»

Μπορεί να φταίει για το ανεξέλεγκτο άγχος μια είδηση, ένα γεγονός και το πώς τα ακούσαμε και τα καταλάβαμε αυτά! Για παράδειγμα, ένα αγαπημένος μας είναι στο νοσοκομείο, γιατί τραυματίστηκε. Θα αγχωθούμε, βεβαίως, αλλά όταν θα πάει να γίνει ανεξέλεγκτο, μπορούμε να σκεφτούμε ή ότι ο άνθρωπος αυτός τώρα μας θέλει δυνατούς και την βοήθειά μας ή και ότι το άγχος αυτό μπορεί να μας αναγκάσει να μην σκεφτόμαστε λογικά, με αποτέλεσμα να μπαίνουμε σε φαύλο κύκλο άγχους και φόβου και να πάθουμε το οτιδήποτε. Και αυτό θα το ξεπεράσουμε κάνοντας θετικές σκέψεις, προσπαθώντας να θυμήσουμε στον εαυτό μας ότι, ό,τι κι αν γίνει, θα το παλέψουμε, δηλαδή να πιστέψουμε σε εμάς και στους άλλους, αλλά και με τρόπους άλλους, οι οποίοι μπορεί να ανακουφίζουν κάποιον περισσότερο.

Άρα, το Άγχος προσπαθούμε να το έχουμε φίλο, και όχι εχθρό! Ακόμα, πρέπει ο καθένας να αποδέχεται ότι έχει άγχος και να το διαχειρίζεται έτσι, ώστε να τα καταφέρει… Γιατί, ό,τι κι αν γίνει, θα μπορεί να το αντιμετωπίσει και… Θα περάσει κι αυτό!