Συνείδηση και Ευαισθητοποίηση

Ας δούμε πώς και από πού έχουμε αρχίσει και πώς και προς τα που οδεύουμε! Αρχίσαμε φιλοσοφώντας στην Αρχαία Ελλάδα με την Δημοκρατία στο πλευρό και έναν ανθρωποκεντρικό πολιτισμό γεμάτος ελευθερία του λόγου και ελεύθερο πνεύμα! Μετά, τον Μεσαίωνα, άλλαξε εντελώς η νοοτροπία: πια κυριαρχούσε η θεοκρατία, ο φόβος και ο τρόμος για κάποια τιμωρία από τον Θεό. Δημοκρατία τότε όχι, αλλά απλώς θρησκευτικός δεσμός. Έπειτα, η Ελληνική Επανάσταση, Παγκόσμιοι πόλεμοι και ένα ελληνικό κράτος με ενότητα αλλά και έντονο διχασμό! Τώρα; Τώρα, τι συμβαίνει;

Αν και με διογκωμένο και υπεροπτικό ύφος όλοι, Έλληνες πολιτικοί αλλά και ξένοι, μιλάνε για την χώρα όπου δημιουργήθηκε η Δημοκρατία με σήμα κατατεθέν τον Παρθενώνα κ.τ.λ., το σημερινό ελληνικό κράτος είναι πολύ διαφορετικό από αυτό που φαίνεται, δηλαδή είναι και κάτι άλλο από η μήτρα της Δημοκρατίας μόνο! Για την ακρίβεια, οπισθοδρομεί…

Οπισθοδρομεί, γιατί, αν και χαρακτηρίζεται ως η μήτρα της Δημοκρατίας, δεν την προσέχει όπως θα έπρεπε. Δηλαδή, κυριαρχεί ο πνιγμός της ελευθερίας του λόγου, με τις Κυβερνήσεις να βάζουν τα δημοσιογραφικά κανάλια και κάποιες εφημερίδες να ψεύδονται και να επαινούν τα «έργα» τους. Επίσης, τα βάζουν να δίνουν μια πλαστή σύμφωνα με τις προδιαγραφές τους πραγματικότητα, η οποία τους συμφέρει μέχρι και να κερδίσουν ψήφους.

Ακόμα, οι πολιτικοί δεν ακούν και δεν πραγματοποιούν, εφόσον είναι δυνατό, τα αιτήματα των πολιτών, δεν ακούν τις απόψεις τους και δεν καταλαβαίνουν τις ανάγκες τους.  Κάνουν νόμους και οτιδήποτε άλλο σύμφωνα με αυτό που πιστεύουν οι ίδιοι τι είναι καλό για τους πολίτες, που ταυτόχρονα τους συμφέρει!

Τέλος, δεν υπάρχει ουσιαστική οργάνωση και απλά οι πολίτες βασανίζονται και υποβιβάζονται από τις νομοθετικές κινήσεις των Κυβερνήσεων, με αποτέλεσμα να υπάρχει αστάθεια σε όλους τους τομείς.

Με όλα αυτά καταλήξαμε στο δυστύχημα των Τεμπών!

Άρα, ποια χώρα, ποιο έθνος είμαστε όπου γεννήθηκε η Δημοκρατία, αν δεν είμαστε σωστοί ως Κοινωνία και ο καθένας κάνει ό,τι θέλει! Και όλα αυτά προέκυψαν λόγω των λανθασμένων επιλογών του κράτους που συνέβησαν, γιατί το ίδιο δεν μαθαίνει από σημαντικά λάθη!

Για παράδειγμα η Παιδεία: Πάει από το κακό στο χειρότερο! Εκτός από τις σχολικές υποδομές, το σύστημα το Εκπαιδευτικό είναι τόσο βαρύ, λόγω πολλών μαθημάτων με πολλήν ύλη με ατελείωτες βαριές εξετάσεις που δεν αρμόζουν σε μαθητές! Δηλαδή, το Εκπαιδευτικό Σύστημα, αλλά και ολόκληρο το Ελληνικό Κράτος αποβλέπει στην ποσότητα και όχι στην ποιότητα! Στο πόσο, όχι στο πώς! Αυτό είναι το πρόβλημα: Η κάθε κυβέρνηση βρίσκεται στον δικό της «φαντασμαγορικό» κόσμο, ο οποίος κάνει το κράτος να κάνει προχειροδουλειές, να οδεύει λάθος!

Άρα, κάτι πρέπει να γίνει…! Γιατί, σε αυτό το κράτος δεν υπάρχει συνεννόηση, δεν υπάρχει οργάνωση, δεν υπάρχει ηθική αξία… Δεν υπάρχει κράτος και ξέρετε τα αποτελέσματα…